Γιατί στο τένις, μετράμε πόντους 15, 30, 40 κι όχι 1, 2, 3...

Share This

     

 Στις αρχές του '800, για να μην ξεχάσουν οι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο, το ποιος προηγείται και το ποιος χάνει, στο τέλος κάθε πόντου άλλαζαν, σ' ένα ρολόι τη φορά του δείκτη του, από το τέταρτο, στο μισάωρο κι από το μισάωρο στο παρά τέταρτο.

    Αρχικά οι πόντοι ήταν 15, 30, 45 και 60, επειδή όμως προφέρονταν στη γαλλική γλώσσα, για καλύτερο ηχητικό αποτέλεσμα, σαν τελευταίος πόντος επικράτησε τελικά το 40, που είναι κι η τελευταία κίνηση του δείκτη πριν το 60', όταν δηλαδή κι ολοκληρώνεται το κάθε γκέιμ.
    Όσον αφορά την ορολογία, το "love" που επικρατεί κι ακούγεται ακόμη και σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την αγγλική λέξη "αγάπη", αλλά με τη γαλλική "l' oeuf", στην κυριολεξία "το αυγό χήνας", μεταφορική έννοια για να σχηματιστεί το "μηδέν".
     Ενώ το deuce, για την ισοπαλία προέρχεται από το "a deux", δηλαδή και στους δύο.